Veli Olabilmek

Küçücük sıralara sığışıp , kendi çocukluğundaki ilkokul öğretmenine duyduğun saygıyı , senin yaşıtında olan,  çocuğunun öğretmenine duymak, çocuğunla soyadı farklılığını fısır fısır öğretmene açıklamak zorunda olmak çok tuhaf. 

Çocuğun öğretmeni annesine boşanma nedenini sorsun.Tek kelimelik bir cevap verilsin. Duyunca "ayyyyyy  oldu mu şimdi ama yaa, olmadı tabi" desin. Eğer babasına sorsaydı annenin cevabının yanında başka cevaplarda duyacaktı, sonucun sebeplerini duyacaktı belki.  Bunu öğretmene açıkladığı için anne pişmandır. En azından kötü bir koca ama iyi bir baba olduğunu anlatmaya çalışır. "Çocuğumuz için rakip değil aynı tarafız, olabildiğince anlaşmaya çalışıyoruz"der.  Zaman zaman da abartmış olabilir.

Düzgün giden evliliklerde, "genellikle" veli olma işi* annelerin üzerindedir. Babaya sadece bilgi verilir. Zor ödevlerden , karneden, okul masraflarından babanın haberi olur ve bu herkes için yeterli olabilir.  Bitmiş evliliklerde ise "genellikle" baba da veli olmak ister. İyi niyetle, "karıyı bıraktım tamam da ,çocuğum ile ilgilenmeye devam ediyorum , haberin olsun okul" demek için.. Dengeyi koruyabilecekse çok ta iyi yapar.

 Ancak çocuğun sosyal ortamlarını , eski karısıyla kavgalarına malzeme aramak için kullanan babalar da var. Mesela bir baba olsun , okula anneyi şikayet ederek,  çocuğun tüm sorunlarını anneye yıkarak, anne hakkında kötü/rahatsız edici , bundan anne olamaz ibarelerini içeren yorumlar duymaya çalışsın. Anne gerilir, kavgalarına kavga eklenir, anneyle birlikte yaşayan , sosyal hayatı mıncıklanan çocuğun bu durumdan etkilenmemesi çok büyük bir şans olur.