28 Ağustos 2015 Cuma

SeKTöR!

Ex ile ben apayrı sektörlerde çalışageliyoruz.

Benim yaptığım işle ilgili bir işi olmuş , bazı soruları vardı, mail atarsan cevap veririm dedim .

Atmış. 18 maddelik soru listesi. Kim olsa cevap vereceğimden , yazdım gönderdim. Bir yerlere takılmış, aradı, telde anlattım. Teşekkür etti , kapattık.

2 hafta geçti. O işi olmamış, bana karşı tarafa kurduğu cümleleri söyledi,

İçerik değil , tamamen nitelik.

- Öyle denir mi ya , dedim.

-amaaan sen de bişey anlattın diye.......

başladı.

Sanki yanımda 67 yaşımdaki halim duruyo, "kapa kızım kapa" diye telkin ediyordu beni.

Sakince, sinirlenmeden, hoşçakal diye kapattım .

Aa Aaaa delinin zoruna bak dedim.

Eskiden burdan sonra zilyonlarca sıfat takardım kendilerine, şimdi işim olmaz tatliş...

10 Ağustos 2015 Pazartesi

Kraliçeyi kurtarmak !!!!!!

Yaz tatili ödevi kitap okumak, okul tatil olur olmaz gittik , seçtik birlikte kitapları.


Günışığı yayınlarının Kraliçeyi kurtarmak adlı eserini de aldık.
Yavaş yavaş , akşam yatarken okuyoruz birlikte, kraliçenin evlenmediği adam onu zindana atıyor, kurtulması için , 3 çocuk buldukları kitapta matematik sorularını çözmeleri gerekiyor.
Gerçekten çok güzel bir kitap ama yarısından sonra bizimkine biraz uzun mu geldi nedir ;

-Ya anneeee yaa , kraliçe de evlensin , sonra boşanır işte ne var yaaniiii, kimse bu soruları çözmek zorunda kalmaz, o da zindan da beklemesin yaaniii..

Yani kraliçe , çok şımarıksın.



6 Ağustos 2015 Perşembe

Yol arkadaşı

Dün babasında kaldı . Ben de film izledim.

Boşandığımdan beri bir kez olsun bir "yol" arkadaşı istememiştim ta ki filmin 14 saniyelik sahnesini görene kadar.

Çift bir yerden biryere arabayla gidiyorlar, dedikodunun dibi..

Ahhh dedim bu ya, bir ilişkinin en güzel anı bu , burnumun direği sızladı resmen.

Benim oğlan da arabada castır castır müzik dinlemeyi seviyo artık , eskiden iki laflardık aynadan kikirderdi , büyüdü şimdi bi havalar falan...

Yaa dedim bir yol buddy si olmaz mı,.Olmaz elbet ama olsa ne güzel olurdu,  giderken , konuş ta konuş, dinle de dinle...3 senedir özlediğim tek şey buysa madem , taksiye daha sık binmeliyim.

5 Ağustos 2015 Çarşamba

Kendimin kuaförüyüm

Eskiden bir zamanlar, saçımı istediği gibi kesen , boyayan İbo vardı. Sonra başka bi yere geçti, ben de oraya geçtim anaaaaaa beni bi kazıkladı bu, zaten hep çok verirdim ama bu sefer bokunu çıkardı , renk desen rengarenk, kesim oğlan çocuğu gibi..
Çektim elimi ayağımı, küstüm falan...Sonra bekarlığa geçtim falan bu takıntı son sıralara düştü, değişik değişik yerlere gittim. Sonra ombre boyalar çıktı gittim aldım boyadım çok ta güzel yaptım. Sonra canım kahkül istedi , kestim, dün akşam da saçımı 3-4 parmak kısalttım.

kafanı yere paralel aşağı doğru bakacak şekilde tut. saçını ortadan ayır, uzun tarakla tut-kes-tut-kes..bu kadar. 
Sonuç ;


Şimdi iş yerindeyim , birinin de saçın çok güzel olmuş demesini bekliyorum ama yok bacım...cık...
Evime en uzak kuaföre gidip çocuk hastaydı da saçımı kesti eğlensin dedim  ehehhee demeyi bekliyorum ...


4 Ağustos 2015 Salı

Anneannenin kaybı

İlk defa bir cenazeye baştan sona tanıklık etmek insanı bir tuhaf ediyormuş. 

Ben lisedeyken, dayım 36 , anneannem 58 yaşındayken , dayımı beyin kanamasından kaybetmiştik. 
O zaman dayım kocaman adamdı bana göre, şimdi dayımdan büyüğüm. 
Hayatıma uzun süre yoğun etkisi olmuştu bu olayın. 

Bayram , yılbaşı, annelergünü , tatiller, doğumgünleri her ne varsa eğlenip kutlanmaya dair, anneanne de dahil edilir, kimse sevinemez, mutlu olamaz, çiftetelli ağlanarak oynanır-dı. 
Boşandıktan sonra , oğlanı götürdüğüm pedagog anneannemin yükünü taşıdığımı söylemişti bir kaç kez konuşunca...

Öyleydi gerçekten, çocuğum yokken evlat acısını yürekten yaşamıştım , bir annenin ne kadar yandığına an be an tanıklık etmiştim. Dedemi 6 yaşında iken kaybetmiştim pek bir anım yoktu ama anneanneme hayatı zehir ettiğini , her anneanne ziyaretinde dinlediğimden , korkunç bir evliliğe bir kadının nasıl katlanabildiğini öğrenmiştim. Anneannemin acılarına saygı duyup, onun kaderi olduğunu kabul edip, vedalaşma ile ilgili de bir çalışma yapmıştık pedagogla. Kendi hayatıma döndürmeye çalışmıştı beni. Bana saçma gelmişti o zaman ama belki de iyi gelmiştir bilemedim. 

Boşandıktan sonra, bayram vs. benim için tatilden fazlası değildi, oğlan için de sadece tatil olsun istedim. Büyüklerimizi yeteri sıklıkla görüyorduk.  
Bu anneanne ziyaretlerinde, anneannem belki ex ile  ilerde barışırsınız alt mesajı verdiği anda durgunlaşıyordum; anneanne neden? demek istiyordum ama canım da istemiyor gibiydi kafa sallıyor çıkıyordum sonra  anneme söylüyordum, sen söyle , bana bunu söylemesin diye...Pek işe yaramıyordu anlaşılan. Daha az gitmeye başlamıştım. Annem çok bozuluyordu, bu konu yüzünden kavga ediyorduk sıkça. Sonunda bi daha asla bu konu hakkında konuşmayacağını hakkında bir posta konuşması yaptı ve konuşmadı. 

Üzülmedim öldüğüne gerçekten. İçim cız etti, cenazede ağladım , ama gerçekten de üzülmedim, Oğluna kavuştu işte dedim. Şimdi annemden bana doğru falsolar bekliyorum, sen zaten anneanneni sevmiyordun diye kafasında kurduğu sürüyle...Hazırım.