12 Ocak 2014 Pazar

Babanın özlenmesi...

Herkesin babası var ve genel olarak herkes çok sever kahraman babasını , sen de , çocuğun da....
En şiddetli kavgalar sırasında bile çocuğun babaya gösterilmemesi ya da  tehditi bile çok can sıkıcı. Söyleyen için de , söyleten için de , çocuk için de...
Rasyonel düşün, rasyonel davran.
Çocuğa hem analık hem babalık yapmaya çalışmanın mantığı yok, çocuğun babası hayattaysa..
Mahkeme kararlarının , çocukla  babayı görüştürme süresi çok kısa bence. Ama baba ile anne uzak mesafede oturuyorsa belki haklılar ama....Değilse , bekaranne insiyatif al. Çocuğun özlüyorsa babasını , ara, buluşmalarını sağla. Sağla ki babası hakkındaki hislerini bilebil çocuğunun. Çocuk babasını tutturursa , ona kızarsan , onu saçma sapan oyuncaklara boğarsan, onu eğlenceli olduğunu düşündüğün aktivitelere yöneltirsen, çocuk anlık olarak kafasından silse bile , uykuya dalmadan evvel, babasını düşünecek ve artık sen onun hislerini dikkate almadığın için sana içini açmayacaktır. Bir anne için bu pek fena bir durum olmalı.
Ancak bekar anne sakin ol.
Müsade et, çocuğunun anlatsın. "Biliyorum babanı çok özlüyorsun" de , bal o zaman sana neler anlatacak. Anlattıklarını duymak pek hoşuna gitmeyecek, ayrılmaz zorunda olduğun için ex'e daha çok kızacak, daha çok öfkeleneceksin belki. Ama yapma. Ara babasını, çocukla parkta oynasan 2 saat,  seni özlemiş deseniz inan çok şey kazanırsın. Hem çocuk için hem babası hem kendin için. 
Herkesin yeni durumda birbirine güveni oluşmaya başlar.
Ancak bazı durumlarda da , babanın gerçekten işi olabilir, çocuk seni suçlayabilir. Yine rasyonel ol. Daha önceki buluşmalarını nasıl sağladığını, babasının işi olduğunu, istiyorsa babası ile telefonda görüşebileceğini söyle. Telefonda konuşsunlar, babası işi olduğunu ama yarın onu görebileceğini söylesin. Çocuk rahatlar. Babası ordadır, işi vardır, annesi de doğru söylemiştir.
Gizli kapaklı, yalanlı dolanlı işler yaparak çocuğumuzun annesine , babasına ve en önemlisi kendisine güvenini sağlayamayız..Bence..

2 yorum: