Yetişkin olmanın en güzel tarafı , bedenin genellikle pek sık değişmediği için yeni kıyafet alma zorunluluğunun kalkması. Alışveriş sapıklığından zorunlu olarak kurtulduğunda , keşke daha önce olsaydı diye hayıflanıyorsun.
Eskidikçe manevi bağ kuruluyor kendileriyle, pek bir kıymetli oluyor. Ayy ne sağlam çıktı canım benim diye daha bir mutlu oluyorsun. Hafta sonları kot-kazak-bot tamam mı? tamam. Kazakları tersten yıka, kazak tüyü alma aparatından edin - 5TL. Giyebildiğin kadar giy kazaklarını. Dolabında giymediğin, giymeyeceğin aptal-saptal kıyafetlerini boşalt , bağışla, kurtul, hafifle.
Hayatını sadeleştirmeye dolabından başla.
Anne-çocuk kıyafet alışverişi anneye en fazla çorap almak , çocuğa da 3 ayda bir yeni gardrop düzenlemekten ibaret.
Çocuk az biraz gıcıksa, senin aldıklarını beğenmiyorsa, birlikte alışverişe gidilir. Normal pamuklu bir pijama ihtiyacı olan çocuk , en baskılısından en süper kahramanlı , en kışır kışır olanı seçeceğinden, sen emrivaki yaparak ihtiyaçlarını almaya devam et. Ayakkabı alışverişi için mecburen götürüyorsun nasıl olsa...
Eski evden, çocuğumun kıyafetlerini taşırken bir tuhaf olmuştum. Bebekliğinden kalan tüm eşyaları saklamıştım kardeşi olabilir diye. Kendime hatıra kalması için birkaç tanesini ayırıp diğerlerini bir tanıdığım vasıtasıyla bir köye göndermiştim. Kıyafetleri ayırırken , aptallığıma kızdım. 5 çocuğu aynı anda büyütecek kadar kıyafet vardı. Hepsini ben almıştım. Bu kadar gerzek alışverişbilmezliğime çok kızmıştım.
Sonra kendi kıyafetlerime baktım, bilmemkimin düğünü için yeni elbise almışım bir kez giymişim, şirketin yılbaşı yemeği için yeni elbise almışım bir kez giymişim. Birini , diğer etkinlikte neden giymedim herhangi bir fikrim yok şu anda. Aptallık.
Alışverişte akıllandım. Sırada 1 fincana 6 TL verdiğim kahveleri düzeltmek var..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder