Ipad benim sağ kolum

Benim çocuk , benim tarafımdan tek kardeş olarak hayatını devam ettirecek, kesin bilgi.

Diyelim evde  acil bir iş yapman gerekti, çocukta senin onunla ilgilenmeni istiyor. Ne yapacaksın.

Ipad'i burnuna dayayıp yeni bir uygulama yükleyip huzur içinde işini yapacaksın.

Çok iştahsız, yemek kokusundan bile rahatsız olan bir çocuğun var diyelim ve hafta sonu dışarıda yemek yemeğe gittin çocukla.  Yan masalarda oturan, kendi kendilerine yemek yiyerek bir yandan da aileleriyle sohbet eden çocukları dinleyeceksin, var böyle çocuklar Maşallah! Sen bir başına çocuk ağzına bir lokma alsın diye rüşvet üstüne rüşvet teklif ederken çenesini kilitlemiş bir veletle ne yediğini anlayacaksın ne de yedirdiğini...

           Keyfine bak  bekaranne!
                                                 Başka anneleri yargılama, kıskanma!
                                                                                                            Aç Ipad'i huzura kavuş.
                                           Seni yargılayarak bakanlara poponu dön!

Tabi yan masada çocuklarıyla yemek yiyerek sohbet ederek, gidecekleri müze/sergi hakkında çok birikimlerini anlatan annenin görüş alanına giriyorsan orda biraz sıkıntı var.

Kadın iç sesiyle değil yalnızca tüm vucüt diliyle seni yargılıyordur. Çocukları tatlılarını beklerken sıkılmasınlar diye çantasından çıkardığı dünya atlasından yazın gidecekleri yeri bulmasını isteyen annenin senin çocuğunun yemek yeme şeklinden gözleri dolar, dudakları titrer.  Sen kendini anlatmaya kalksan bile başka bir yolu olmalı diyerek dediklerini anlamaz, reddeder, akılverir. Ağzına çakasın gelir. Yapma elbet.

Çocuk senin, her çocuk farklı, herkes farklı hayatlar yaşıyor. Kimse kimsenin yaşadığını bilemezken yargılamak üzere kapıda hazır bekler. ÇOKTA TIN! de ve geç.