Annem Anneannem vs..Anneliğim

Hastayım. Annemdeyim yine. Oğlan bir arkadaşının evinde.
Salonda çay içiyoruz.
Annem,oğlanın okulu ile ilgili birşey sordu. Cevap verdim. Özel okula gönderme ile ilgili.
Hayır dedim gitmeyecek.
Annemin bir hayali varmış o gerçekleşirse  gönderecekmişiz. Anne hayal kurma dedim. O gerçekleşse bile göndermem dedim. Olsa bile Trakya'dan tarla alırım 20 yaşına gelince satar yer dedim.
Başladı konuşmaya...
Susmadı.
Nasıl istiyorsan öyle yap. dedim.
Kalktı çıktı evinden.

Geldi. Senin benimle 4-5 senedir bir derdin var biliyorum dedi. Çok doğru.
Annemle bir derdim var.

Bazen birşeyi karşınızdakinin iyiliği için yaparsınız ya da yapmazsınız ya. Ama tam tersini yapmış olursunuz. Annemin de benim üzerimde yıkıcı etkisi olmuş olan öyle bir seçimi var. Boşanma ile ilgili, Ex ile ilgili.Bu konuyu tamamen açıkça hiç masaya yatırmadık ama etrafında dolanıp üzerinden atlıyoruz bazen. Çünkü hiç anlaşamayacağımızı ikimizde biliyoruz.

Ve aanneannem vardı. Çocukluğumda farklı şehirlerde yaşamamızdan dolayı çok özlem dolu ve eğlenceliydi. Ergenliğimde , dayımın kaybı dolayısıyla çok tekrarlı ve acıklı.

Boşanmanın , sürecinin bana kattığı "bencil ol" dürtüsüyle bayram seyran falan ayağımı kestim herkesten. Anneannem ile de...Ama kendi yeni standartlarımla en çok anneannem ile görüştüm. Ama annem dürttükçe arayı açtım, canım isteyince kapadım...

Bu sabahki konunun geçmiş konularla hiç ilgisi yok elbette.
Annem evden çıkınca parka gidip ağlamış , gelmiş.

Benimle nderdin var biliyorum dediğinde ;
O sorunun bu konuyla ne ilgisi var dedim.

Bu noktada o sorunun varlığını ve onu hala haklı bulmadığımı söylemiş oldum.
Bana o konuda ne den öyle davrandığını söyledi. Ben de ona o davranışı yüzünden ne kadar acı çektiğimi söyledim. Sadece birer cümle ettik.

Önümüzdeki hafta sonu annemle gideceğimiz bir organizasyon var. Ben gelmeyeceğim dedi. Anneme gideceğim.
Kabristan taksiye bince 16 TL yazar. Maksimum 1 saat geçirir. Ama gelmeyeceğini bu şekilde söylüyor. Cevap vermedim. Sonra sen bilirsin dedim. Anneannem de öyle derdi. Sen bilirsin deyince kavga çıkmazmış .

Sonra oğlumun beni ne kadar sevdiğini , bana ne güzel davrandığını, beni de ne kadar mutlu ettiğini söyledi.

Annem için ne onun kadar , ne oğlum kadar iyi bir evlat oldum , ne de annem ve anneannem kadar iyi bir anne...

Böyle iyiyim.