3 Ocak 2015 Cumartesi

Arkadaşlık-değişim-yalnızlık

Çok değiştim. Herkes değişiyor . Ama bu kadar çok olmayabilirdi gibi . Bir kaç arkadaşım var-dı ya da var mı hala bilmiyorum. Arasalar da aramasam da aynı bıraktığımız yerdeydik hep ya da öyle sanıyorduk.
Herkes çok acayip şeyler yaşıyor. Ben yıllar sonra , eskiden çok samimi olduğum bir sınıf arkadaşımla karşılaşmıştım, bana ilk söylediği şey n ekadar çökmüş olduğumdu. Halbuki hiç patavatsız, ya da kaba bi çocul değildi. Yanında cillop gibi karısı vardı. Çok mutlu gözüküyorlardı. Bilmiyordu ki benim üzerimden 18 kamyon geçmiş etkisiyle yaşamaya çalışıyordum.
Öyle bir ana geldim ki ya da farkettim ki onlarla yaptığım tek şey eski güzel , gençlik günlerimizi , aptallıklarımızı , heyecanlarımızı konuşmakmış. Özlüyoruz o zamanı, yadediyoruz. Keyifli vakit geçirdik diye düşünüyoruz ayrılırken ama öyle olmuyor. O kadar çok değişmişim ki dilimde acı bir tat var..bir tuhaflık, aradan geçen o kadar zamanın üzerimdeki etkilerini onlara göstermemeye çalışarak zorluyorum kendimi, onlardan ayrıldığım zaman da yorgun oluyorum rol yapmaktan.
Mesela hiç bir doğum gününü unutmazdım. Benim doğumgünümü hatırlamaları-hatırlamamaları önemli değildi. Mutlaka ona uygun kart atardım, esprili yazılar yazardım. Ve mutlaka bir hediye alırdım. Şimdi aramıyorum bile, unutmuş değilim aslında. Biliyorum ki mutlu etmeyecek bu onları, eskisi gibi olmayacak, benim de hevesim yok .
Güzel zamanlarımızdı hepimizin, şimdi bambaşka yerlerde , bambaşka insanlar olarak devam ediyoruz...

Kendime Not: Bu yazı , mevzubahis arkadaşlarla yemek sonrası, gecenin bi vakti, evde yalnız yazılmıştır. Sabah okuyunca, kendisini imha edebilirsin..



4 yorum:

  1. Değişim iyidir.Ferahlıktır.Herşey gibi ilişkiler de eskir bunu en iyi biz bekar anneler biliriz :))) Hummmm bilmek demeyelim de bunu "kabul eden" biziz diyelim.
    "Mış gibi" yapabilseydik bekar anne olmazdık şekerim! Hurrey:))

    YanıtlaSil
  2. Bence çok doğru yazmışsınız. Ben de zaman zaman hissettim bu duyguları. Eskiyi çok özledim. Ama eski dostlarla görüştükçe eskiyi daha çok özlediğimi farkettim. Herkes bişeyler yaşıyor ve değişiyor. Dolayısıyla an'ı yaşadığın hisler de değişiyor. Tek değişmeyen anılar ve onlar orada güzeller, ait oldukları yerde, beynimizde.

    YanıtlaSil