10 Aralık 2014 Çarşamba

No'ya basmak

Ex ile çok kavga ettim yine. Kavgadan beslenen insanlar olur ya , aynen öyle.
Sonra düşündüm, daha önceki deneyimleri, kendime verdiğim sözleri , psikoloğun "karı-koca" bağını kavgalarla sürdürüyorsun eleştrisini.... Sözlerimi tutmadığımı... Acaba ben de mi kavgadan besleniyorum?

Bir kadınla tanıştım o da bir  bekar anne. İki çocuğu var babalarında, çocukları ve ex yurtdışında. Hayatımda gördüğüm en ama en güçlü kadın. Benim yaşadıklarım ya da sağda solda duyduklarım onun hayatı yanında tırt...Adam kadını tahrik ediyor, korkutuyor, mailler atıyor ama kadın hiçbirine cevap vermiyor.Velayet davası sürüyor.  Kendine çok iyi bakıyor, çok hırslı, çok para kazanıp biriktiriyor, sadece öğlen yemeği yiyor. Tek amacı çocukları ona geldiğinde onları neşeyle, sağlıkla , eğlenmek/gezmek için biriktirdiği parayı harcamakla , hasret gidermekle geçirmek. Kesinlikle çok güçlü, çok akıllı. Adamla kavga etmekten vazgeçmiş , nasıl becerdiğini anlattı. Çok basit dedi "ona hizmet ediyor gibi hissettim, bana ulaşamayınca çıldıracağını farkettim, Telefonumu, mailimi değiştirdim. Çocuklarla , eski komşularım aracılığıyla gizli gizli görüşüyorum. Bana ulaşamayınca eski mailime bir mail atmış,-bu arada eski maillerimi de internet cafeden açıyordum virüs mirüs gönderip, kamerayla beni izlemesin diye- mail bir erkeğin sevgi sözcükleriyle başlıyor , sona doğru küfür gırla, bir daha da bakmadım eski mail adresime..."

Ex ile yine kavga ettim, şimdi bulamadım linki de geçen kış berenin ponponu yüzünden 2 hafta boyunca kavga etmiştik. Kış geldi ya, ortaya çıktı yine ponponlu bere...Sonra yine kavganın ortasında napıyosun ya dedim kendime. Kapattım telefonu, kapatıyorum falan demedim yani öyle bir öküzlükle... Hat kesilmiştir diye düşünüp aradı sanırım. No ya bastım. Mesaj attı , okumadan sildim.
Ertesi gün aradı , No'ya bastım. Gün içi aradı No'ya bastım. Oğlanla ilgili tırt bir soru sormuş mesajla, "evet" diye cevap verdim.  Yaptım ya bu sefer. Bu kadar kolay ulaşılabilir olmamalıydım kavga için. Ama o kadar çok tahrik ediyor ki dayanamıyorsun. Başaramıyor artık. Umarım bu sefer oldum.

6 yorum:

  1. kayıtsız kalmak çoğu zaman en büyük ceza. ben çok yapıyorum onu sinir olduğum insanlara görmezden geliyorum o daha çok sinirleniyor

    YanıtlaSil
  2. Kayıtsız kalmak karşı tarafa çk büyük bir ceza, ben yapamıyorum.

    YanıtlaSil
  3. en hakiki adsız11 Aralık 2014 03:47

    süper bekar annelikten hiper ve mega bekar anneliğe olan adımı atıyorsunuz gibi geldi şu an, bilmiyorum ne kadar doğru :)
    keşke haketmeyen bir başkası için hayatımızın bir saniyesini bile harcamasak, keşke.

    YanıtlaSil
  4. Eski erkek arkadaşım bir tartışma esnasında bana tokat atmıştı. Bana nasıl vurursun diye kızdım bağırdım,kendimi yedim...günlerce kavgalar sen bana nasıl vurursun diye... Sonra bir düşündüm neden hala tartışıyorum bu adamla diye... iki üç dükkan ilerde dükkanı vardı benim dükkanımdan...Kararını verdiğim an görünmez oldu... Üç ay konuşmadım,konuşmayı bırak her gün dükkanımın önünde tavla olimpiyatları yaptı esnafla,gözgöze bile gelmedim. Sonra birgün bir koca buketle geldi. "Biliyorum artık beni sevgili olarak istemezsin ama ben arkadaşın olarak yanında kalıp hergün seni kaybettiğim için kendime kızmak ve kendimi senin adına böyle cezalandırmak istiyorum." dedi...Ve evet affettim...Bu konu aramızda asla açılmadı ve sanırım arkadaş olmayı da başardık ve birkaç yıl sonra gözünün önünde başkasıyla evlendim...Bu benim için büyük bir deneyimdi...Kendimi bazen çekmemin gerekliliği altın harflerle yazıldı dimağıma :D

    YanıtlaSil
  5. Tepkisiz kalabilmek en büyük tepki aslında. Ama başarmasi çok zor. Şeytan ufluyor insanın kulağına kulagina;)

    YanıtlaSil
  6. Bu konuda çok çalışmak lazım....beki kitaplar, belki hırs, belki terapi belki sürekli yazmak kendini geliştirmek..
    kolay birşey değil için fokurdarken kayıtsızlık...

    YanıtlaSil