28 Ekim 2014 Salı

Oğlum ve Kıskançlık

Çalışmıyorum. Bütün vaktimi onunla geçiriyorum.  En yakın arkadaşının annesi çalışıyor ve bazen okuldan iki kankiyi alıp evimize getiriyorum, annesi de iş çıkışı gelip alıyor. Kankiler aynı sırada oturuyorlar ve çok keyifliler..

Kankinin annesi hergün yemek için çantasına koyduğu atıştırmalıkların üstüne notlar koyuyormuş,
"afiyet olsun bebeğim, güzel bir gün geçir" vs.
Eve geldik bu hafta birgün, dedi ki ;

-Sen beni hiç mi sevmiyorsun , kankinin annesi böyle böyle notlar yazıyor...

Anaokuluna giden yeğenim var. Sabah oğlumu okula bırakınca, yeğenimin anaokuluna gideceğimi telefonda anneme anlatıyordum ki;

-Sen beni okula bırakıyosun, herkesi mi bırakıyosun...Beni önemsemiyor musun?

40'ını uçurmak için evimize gelen minik bebeği kucağıma aldığımda, gözlerini devirerek, ayaklarını yere vurdura vurdura odasına gitti..Misafirlerimiz gidene kadar çıkmadı odasından..


----------

Eskiden böyle değildi sanki , belki ben farkında değildim. Belki de duygularımızı ifade etmeye vaktimiz olmuyordu.

Artık ona abuk sabuk notlar yazıyorum, kalem kutusuna koyuyorum, okulda okuyor. Teneffüslerde bana cevaplar yazıyor, kalpler, yıldızlar çiziyor.

Başka minnoşlarla ilgili biraz daha temkinliyim artık..

5 yorum:

  1. kazık kadar kızım annem anaokulu öğretmeni birde beni düşünün :)) şahsen bende annemin sevgisini ve ilgisini paylaşmak istemem :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. oooo...anaokulu ha rakiplerin çok güçlü senin :)

      Sil
  2. Aynısı bende var..

    YanıtlaSil
  3. Bence bunun altında psikolojik bir kaygı yatıyor. Bir uzmanla konuşman gerekebilir. Belkide danıştın bilmiyorum ama bu sorunun altı doldurulmazsa ilerde özgüven eksikliğine varan sorunlar yaşayabilir.Çocuk gelişimiyle ilgili okuduğum kaynaklarda sıkça bahsedilen bir durum. Benim sıpa 2 gün önce 2 yaşına girdi. Bir yandan da nasıl imrendim sana, benimki artık bana kızmayı öğrendi,istemediğinde elinin tersiyle itiyor beni :( Nasıl zoruma gidiyor bir bilsen.

    YanıtlaSil