Doğum fotoğrafları

Hamileliğim boyunca binlerce doğum hikayesi okudum. Normal , sezaryen,alternatif ...
Hangisini okusam ağlardım, tereddütsüz.
O an yaşamı, ölümü, inancı, mucizeyi, hayreti, acıyı,mutluluğu aynı anda yaşatıyor.
Ağrı eşiği çok yüksek biriyim. Normal doğumla doğdu oğlum. Doğmadan 1 sn önce artık ölebilirim , daha fazla dayanamayacağım dediğimi biliyorum. Doğduğu zaman kucağıma verdiklerinde buruşmuş ,aksi, pembe suratında sıcacık burnunu öpmüştüm. Sen misin benim oğlum demiştim......

Çocuk kurcalamaya başlıyor, nasıl bir aile olduğunu doğduğunda. Anneanne, dede sevinmiş mi, annesinin canı çok acımış mı ...Her konuda babasını soran bu konuda babasını sormuyor.
Bebeklik albümünü çıkarttım ortaya. Eski ev, eski odası, eski ailesi.
Benim mutluluğumla ilgileniyor en çok. Beni yormuş mu, üzmüş mü, acıtmış mı vs. vs......
Ne yaparsa yapsın ondan ayrılmayacağımı söyledim. Ne yaparsa yapsın..
Uzun uzun sarıldık. İkna oldu sanırım. Babasıyla kendini yarıştırıyor. Ona çekilen duvarın , kendine de çekilme ihtimalini araştırıyor. O duvar ne zaman , nasıl , hangi hatalarla çekilir , öğrenmek istiyor.
Çok açık anlattım.
Sen benim karnımdan çıktın. Seni 0 yaşından beri tanıyorum. Sana güveniyorum. Hata yapsan da önemli değil. Yeter ki bana yalan söyleme. Bu bana yeter dedim.Hatalarını , sorunlarını beraber çözebiliriz dedim. Anneler çocuklarından asla vazgeçmez , dedim.
Daha ne diyebilirim bilmiyorum...
Eğer evlenmeden önce , tüm yaşayacaklarımı bilseydim , sen doğacağın için yine babanla evlenirdim ve yine boşanırdım ...