Çocuğun kalemkutusunda kendisine ait olmayan bir silgi çıktı.
"Öğretmenim verdi." dedi
Sen şüpheliydin.
Silgi ona ait değilse , ya beğenip aldıysa vs. diye kaygılardan uyuyamadın....
Sabah oldu. Okulda öğretmenini bekledin kapıda.
Gördün.
Bin yalakalıkla " ay siz mi verdiniz silgiyi çok naziksiniz." dedin.
"Evet." dedi.
İçini kelebek bulutu kapladı.
"Dün çok güzel ders dinledi." dedi.
"Ay çok sevindim."dedin.
Bazen istediklerine param yetmiyor. Ve inadına istiyor. Param olamadığını anlatmaya çalışıyorum. Anlamak dışında çaresi yok. Bir kere çok uzattı "hırsız mı olmamı istiyorsun?" diye çıkıştım.
"saçmala" diye ağlamıştı.
Sarılmıştık sonra. Bir daha para yetmiyorsa , biriktirmeyi kabul etmeye başlamıştı.
Hiç bir silginin silemeyeceğini bilerek , herhangi bir konuda , hırsız bir çocuk yetiştirmiyorum. Hak, para, umut, gelecek , ... Başkalarına ait olan herhangi bir şeyi, durumu çalmayacak, inanıyorum.
Ben de olsam aynısını yapardırm. Okula gider sorardım öğretmenine. Ne duyarsız insanlar var, ya öylemi deyip normal işlerine geri dönen. Çok beğendim bu yazıyı. Yazının sonundaki cümleler için de ayrıca tebrik ediyorum..
YanıtlaSilaklın yolu bir sanırım...sevgiler,
Silinanılmaz bi yazı olmuş.bi anne değilim henüz,yakın zamanda bekliyorum.ama bu yazıları okuduğumda bende olsam aynısını hissederdim diyorum.anlatımın muhteşem.ne diim eline ağzına sağlık.aynı zamanda da duygulandım :(((((
YanıtlaSilsağlıkla , mutlulukla bebeğini kucağına al dilerim...
Sil