Bizden önceki nesillerde boşanmak , çevre baskısı, dedikodu , dul kadın damgası vb. nedenlerden dolayı çok zordu. Şimdi farklı zorluklar var. 2000 ve üzeri doğummlu çocuklarımız dünyayı devamlı sorgulayan , kendi süzgeçlerinden konuyu irdeleyip yalnızca kendi kendini ikna eden, sorunlara yeni çözüm arayışında olan bir nesil. Boşanmayı kendilerine anlatmak, ikna etmek başka bir dünya.
Ancak günümüzde boşanmış anne-baba sahibi çocuklar o kadar çok ki , kendi sınıflarında birbirlerini bulup anne-babalarını çekiştirebiliyorlar.
15 kişilik anaokulunda , 6 çocuk bu durumda ve iyi arkadaşlardı , sayelerinde anneler annelerle , babalar babalarla arkadaş oldu, sosyal hayatta da birlikte birbirlerinden destek alabiliyorlar. Şu anda ilkokuldalar. Boşanma onlar için gitgide normal bir hal aldı. Bu 6 çocuktan hiçbirinin kardeşi yok. Ve birbirlerini kardeşleri yerine koyuyorlar, okulda birbirlerini kolluyorlar, sırlarını paylaşıyorlar. Annelerin bu durumu çok iyi gözlemleyip , babaları da bu işe dahil edip, arkadaşlıklarını sosyal hayata taşımaları çocukların özgüveni için önemli. Kardeşleri yok ama çok iyi arkadaşları var..
ne güzel birbirlerine destek olmuşlar.
YanıtlaSilHem de nasıl...
YanıtlaSil